ادبی مذهبی

به نامش ذنیا به نام خدا خوش است و عقبی به عفو او و بهشت به دیدار او ، در دنیا اگرنه پیغام و نام خدا بودی بنده را چه جای و منزل بودی ؛ ئ در عقبی اگر نه عفو و بخشش و کرمش بودی کار بنده مشکل بودی، در بهشت اگر نه دیدار او بودی شادی درویش چه بودی؟. و خدایا به نشان تو بینندگانیم ، به شناخت تو زندگانیم، به نام تو آبادانیم ، ب یاد تو شادانیم ، به یافت تو نازانیم، مست از جام مهر تو ماییم ،صید عشق در دام تو مایمم.

حلاج قبل از به دار آویخته شدن رو به درگاه خدا کرد و گفت: خداوندا اینها بندگان تو هستند به تعصب دین تو برای تقرب به درگاه تو برای کشتن من گرد آمده اند! بر ایشان ببخشای چرا که اگر تو آنچه را بر من گشودی بر آنان گشوده بودی آنچه کردند نمیکردند!! پ.ن: منصور حالاج یکی از صوفی های قرن سه بوده است و به خاطر عقایدش عده ای او را کافر میدانستند!